第22頁(第2/2 页)
是珍惜,指尖擦去她鞋邊塵土。
「畫畫,你適合拿畫筆去畫世界的萬千美麗。」
恍惚間,林亦書突然想起梁佑曾覺得她畫畫是浪費時間,不如多去學學經商之道,也好和他並肩作戰。
林亦書看向眼前的人,他蹲在她面前,影子卻被拉得好長好長。
女孩忽然俯身,輕快的在沈呈耳朵邊開口,「你知不知道我有個小名?」
沈呈很不適應這麼近的距離,想離開點,少女又忽然湊近,兩隻小小白白的手聚在他耳朵邊做出喇叭狀,她就靠近那個小喇叭,笑著說:「鳶鳶,我叫鳶鳶。」
羽毛似的,在他心裡颳了又刮。
酸酸澀澀,難言的甜蜜。
沈呈的耳朵,忽然的,紅得很是厲害。
第11章
【11】
如果覺得不錯,記得收藏網址或推薦給朋友哦拜託啦 ()
||
</br>
<style type="text/css">
banners6 { width: 300px; height: 250px; }
dia (-width:350px) { banners6 { width: 336px; height: 280px; } }
dia (-width:500px) { banners6 { width: 468px; height: 60px; } }
dia (-width:800px) { banners6 { width: 728px; height: 90px; } }
dia (-width:1280px) { banners6 { width: 970px; height: 250px; } }
</style>
<s class="adsbygoogle banners6" style="display:le-block;" data-full-width-responsive="true" data-ad-client="ca-pub-4468775695592057" data-ad-slot="8853713424"></s>
</br>
</br>
本章未完,点击下一页继续。